آرى، از مجموع آيات و روايات مى‌توان فهميد كه در غير كره زمين هم موجودات زنده‌اى وجود دارند. البته - چنان‌كه بارها گفته شد - قرآن كتاب زيست‌شناسى و جغرافيا نيست كه مثلا در يك سوره، منظومه شمسى را بررسى كرده باشد و در سوره ديگر ساير منظومه‌ها و حتى كهكشان‌ها را. اما در قرآن اشاره هايى وجود دارد كه با توجه به آن ثابت مى‌شود در غير كره زمين نشانه‌هاى حيات ديده مى‌شود و موجودات زنده‌اى يافت مى‌شوند. از بين آيه‌ها و روايت‌ها من تنها يك آيه و يك روايت را براى شما مى‌نويسم:1. خداوند مى‌فرمايد: (ومِن ءايـتِهِ خَلقُ السَّمـوتِ والاَرضِ وما بَثَّ فيهِما مِن دابَّة...); و از نشانه‌هاى (قدرت خداوند)، آفرينش آسمان و زمين و پراكندن جنبندگان ميان آن دو است.^[1]از جمله: «آفرينش آسمان وزمين و پراكندن جنبندگان بين آن دو» مى‌توان فهميد كه در ساير كرات نيز موجودات زنده‌اى وجود دارند...‌.2. در حديثى به نقل از امام باقر(عليه السلام) مى‌خوانيم:پس از اين ماه شما، چهل ماه ديگر وجود دارد كه بين هر ماه تا ماه ديگر مسافت چهل روز فاصله است. در آنها آفريدگان فراوانى وجوددارند كه نمى‌دانند آيا خداوند آدم را [در زمين]آفريده يا نيافريده است.